Gezinsbehandeling
Het ondersteunen van opvoeders en het gezin, in de vorm van systeemgesprekken, is een belangrijk onderdeel van onze behandeling. De gezinsbehandelaar en de (trauma)therapeut bieden dan ook samen een gefaseerde behandeling aan, waarbij de gezinsbehandeling parallel loopt aan de behandeling van het kind. Soms kunnen er ook combi-sessies plaatsvinden.
Door tijdens de gezinsbehandeling met elkaar in gesprek te gaan over ontwikkelingen thuis, op school en in de behandeling helpen we opvoeders om een helder beeld te krijgen van hun kind. Van daaruit wordt samen bekeken wat opvoeders zelf kunnen doen om hun kind thuis te ondersteunen en/of als gezin weer op een prettige manier met elkaar om te gaan.
Tijdens de gezinsbehandeling werken wij vanuit een systeemgerichte- en oplossingsgerichte benadering met kind, gezin en context. De gezinsbehandelaar werkt in de praktijk maar waar nodig ook in de thuissituatie.
Doelstelling
Ontwikkeling, situaties en gebeurtenissen van kind(eren) en ouders staan nooit op zich, we zien dit in verbinding met elkaar. Concreet betekent dit dat we samen met opvoeders, het kind, overige gezinsleden en soms andere betrokkenen kijken naar zowel de samenhang, als de context, als de beleving, invloed van het probleem op ieder gezinslid. We besteden aandacht aan hoe gezinsleden in relationeel opzicht met elkaar en hun omgeving (context) omgaan, hoe de communicatie tussen hen gaat en de invloed van dit alles op de opvoeding. Ook kijken we naar de ervaringen die opvoeders zelf als kind hebben opgedaan en meenemen in de opvoeding van het aangemelde kind. De hulpverlening vindt plaats binnen een context waarin verleden, heden en omgeving een rol spelen en elkaar ontmoeten.
Werkwijze
Al doende, gaat de gezinsbehandelaar aan de slag met het gezin en/of afzonderlijk met één of meerdere gezinsleden. Een vast onderdeel van de gezinsbehandeling is het bieden van psycho-educatie. Door aan de hand van specifieke materialen voorlichting te geven leren opvoeders en andere betrokkenen over de werking van brein én lichaam bij trauma, verlies of overprikkeling. Indien opvoeders in staat zijn om het kind en zijn reacties te begrijpen, kunnen opvoeders meer adequaat aansluiten bij het kind.
Daarnaast ondersteunt de gezinsbehandelaar opvoeders om te komen tot een stabiel en sensitief-responsief opvoedingsklimaat zodat de basisvoorwaarden aanwezig zijn voor een effectieve behandeling. In eerste instantie kan deze ondersteuning (kortdurend) bestaan uit opvoed-ondersteunende interventies ten aanzien van eten, slapen en omgaan met “lastig” gedrag.
Later krijgt dit een meer inzichtgevend- en ervaringsgericht karakter door het doen van bepaalde oefeningen of het uitwerken van bepaalde thema’s. Bijvoorbeeld, door middel van het neerzetten van poppetjes, die symbool staan voor het gezin en/of diverse personen in het leven van het kind. Op deze manier worden relaties en situaties uit het verleden en heden door opvoeders, het kind of het gezin zelf in beeld gebracht. De ‘verhalen’ van ieder gezinslid bij het beeld geven betekenis, leiden tot nieuwe inzichten en zorgt voor erkenning van zowel eigen krachten als krachten van elkaar. Belangrijk is dat gezinsleden weer meer ruimte en positieve momenten (met elkaar) gaan ervaren waardoor patronen, die eerder belemmerend waren, worden doorbroken op weg naar gewenste veranderingen. Daardoor ligt de focus niet alleen op het probleem maar krijgt het een breder perspectief en leidt het naar het vinden van eigen oplossingen voor nu en in de toekomst.
Samenwerking met alle betrokken binnen Tatoran vinden we belangrijk en is cruciaal voor het effect van de behandeling. Vanuit de gezinsbehandeling wordt er continue afgestemd met opvoeders of de manier van werken voldoende aansluit bij de verwachting en de huidige situatie. Hiervoor is er ook regelmatig contact met de betrokken therapeut en eventuele andere hulpverleners, zodat de gezinsbehandeling aansluit bij het behandelproces en de ontwikkeling van het kind.