Traject Prikkels & Emoties

Ons behandeltraject Prikkels & Emoties is bedoeld voor gezinnen met kinderen en jongeren, met hulpvragen ten gevolge van aanhoudende problemen in het verwerken en reguleren van informatie, prikkels, emoties en gedrag. De hele dag door krijgen we informatie binnen via onze zintuigen. Al die informatie moet verwerkt worden in ons brein. Soms komt er zoveel informatie binnen, dat het niet allemaal verwerkt kan worden, en er in het brein stress ontstaat. Het brein raakt dan overprikkeld of juist onderprikkeld en reageert hierop met lichamelijke klachten en/of heftige emoties.

De meeste kinderen leren, als ze ouder worden, met hulp van volwassenen hier steeds beter mee omgaan. Bij sommige kinderen verloopt deze ontwikkeling echter veel moeizamer. Ze zijn veel gevoeliger en hebben moeite om te komen tot een goede verwerking van alle binnenkomende informatie. Indien deze kinderen zeer vaak en/of langdurig onder- of overprikkeld zijn, kan er op de duur een chronische ontregeling van het brein op treden, waardoor het kind op verschillende ontwikkelingsgebieden stagneert of dreigt te stagneren.

Onderliggend kan er sprake zijn van hooggevoeligheid en/of hoogbegaafdheid, sensorische informatieverwerkingsproblemen, AD(H)D, autisme of een stoornis in de emotieregulatie.

Voor deze kinderen en hun opvoeders bieden wij het traject Prikkels & Emoties. Opvoeders en de directe omgeving worden in alle fasen van onze behandeling intensief betrokken middels systeem therapeutische gesprekken door de (gezins)behandelaar.

AFBEELDING/VIDEO

In het behandeltraject worden er verschillende therapeutische interventies ingezet en wordt er stapsgewijs toegewerkt naar het overwinnen van onderliggende belemmeringen en het anders leren omgaan met prikkels, emoties en/of gedrag.

Bij de samenstelling van het traject wordt er rekening gehouden met de behoeften en mogelijkheden van het kind, de opvoeders en het (gezins)systeem.

Als blijkt dat een kind nog onvoldoende in staat is om te ontspannen, zijn aandacht nog niet kan richten op zijn eigen binnenwereld, én gevoelens en gedachten nog niet kan onderscheiden en verwoorden, zal er eerst een periode middels affectregulerende therapie gewerkt worden aan het op gang brengen of verbeteren van de affectregulatie (d.w.z. de regulatie van spanning / emoties / behoeften). Het is van belang om deze vaardigheden eerst te ontwikkelen, voordat er gestart kan worden met meer inzichtgevende- en verdiepende vormen van therapie.

Ook is het het nodig om extra aandacht te hebben voor de interactie tussen kind en opvoeder, zeker als dit door de ontregeling van het kind moeizaam verloopt en/of het gevoel van basisvertrouwen verminderd is. Er kan dan samen met opvoeders besloten worden om een hechtingbevorderende therapie in te zetten. Op deze manier kan er gewerkt worden aan verder opbouwen en versterken van de hechtingsrelatie zodat de opvoeder het kind kan helpen om stress en emoties te reguleren, belemmeringen te overwinnen.

Tot slot wordt er in de behandeling toegewerkt naar integratie van alle opgedane ervaringen in het dagelijks leven, én wordt er middels interventies vanuit de Cognitieve Gedragstherapie, EMDR en/of Schematherapie gewerkt aan het versterken van de samenhang tussen voelen, denken en doen, het doorbreken van patronen, en het opbouwen van de identiteit en het zelfvertrouwen (Denkbrein).