Werkwijze

Aanmelding

U kunt hier contact met ons opnemen om aan te melden, indien u bent verwezen door de huisarts, de kinderarts, het CJG, het wijkteam of de jeugdbescherming, of als u zelf wil weten of u met uw hulpvraag bij ons terecht kan. Onze office-manager neemt met u kort de hulpvraag door om te checken (globaal) of u bij ons op het juiste adres bent. Vervolgens wordt u verzocht om het aanmeldingsformulier in te vullen.  Is er al informatie bekend, bijvoorbeeld vanuit diagnostisch onderzoek of eerdere hulpverlening, dan verzoeken wij u deze bij de aanmelding mee te sturen.

Pas als we de aanmeldingspapieren en een verwijzing van één van de genoemde instanties ontvangen hebben, is uw zoon of dochter formeel aangemeld.

Het regiebehandelteam zal vervolgens uw aanmelding beoordelen. Eest neemt een regiebehandelaar met u in een (telefonisch) intake-gesprek uw hulpvraag door én wordt er uitleg gegeven over het aanbod van Tatoran en de vervolgstapppen die gaan komen. Op basis van de beschikbare informatie besluit het regiebehandelteam vervolgens of uw zoon/dochter definitief op de wachtlijst wordt geplaatst.

Het is ook mogelijk dat er een ander aanbod (bij een andere zorgaanbieder) wordt geadviseerd omdat dit meer passend is. Of dat we zien dat er op dit moment onvoldoende basis is voor het starten van een behandeltraject. Als bijvoorbeeld de ouders niet tot steun in staat zijn, omdat ze zelf nog verwikkeld zijn in een conflictscheiding, in partner- of persoonlijke problematiek en /of te veel getraumatiseerd zijn, adviseren wij ouders dat zij eerst zelf elders hulpverlening cq behandeling krijgen alvorens het kind kan starten met de behandeling. Of als er sprake is van een gebrek aan essentiële levensvoorwaarden zoals geen helderheid over het lange termijn perspectief van het kind, geen duidelijke omgangsregeling of stabiele huisvesting moeten deze eerst in samenwerking met opvoeders en andere hulpverlening gerealiseerd worden.

Vervolgens wordt door ons, in afstemming met u,  de financiering aangevraagd. Indien de financiering is toegekend, kan de hulpverlening gestart worden als uw kind aan de beurt is.

De eerste stap van ons traject is het (diagnostisch) startgesprek. Voor dit gesprek wordt aan u gevraagd om onze startvragenlijst in te vullen.  In het startgesprek met de praktijkhouder en een regiebehandelaar kunt u uitgebreider kennismaken met onze praktijk, ons hulpaanbod en het verloop van het traject. Verder staan we samen stil bij uw zorgen en hulpvragen. Het gesprek vindt bij voorkeur plaats met beide ouders/verzorgers en eventuele andere betrokkenen. Uw kind hoeft hierbij niet aanwezig te zijn. Indien uw zoon of dochter, 12 jaar of ouder is, wordt er, afhankelijk van de situatie, in overleg bekeken of hij/zij wel of niet aansluit.  We hebben gemerkt dat ’t zowel voor opvoeders als voor het kind/de jongere zelf vaak ingewikkeld en belastend is om bij dit eerste gesprek aanwezig te zijn. Het kind maakt op een later moment kennis met de toegewezen therapeut.

Mochten er aan het eind van dit gesprek vanuit ons geen bezwaren zijn en u besluit het traject te willen opstarten, dan worden beide ouders, wettelijke vertegenwoordiger(s) en/of de jongere (12+) gevraagd te tekenen voor akkoord behandeling en voor het uitwisselen van gegevens met andere betrokken hulpverleners, huisarts en school.

Op het moment dat de aanmeldingspapieren, de verwijzing en de akkoordverklaringen in ons bezit zijn, is het dossier compleet en kan het traject bij onze praktijk starten. 

Screening & Observatie

Het traject bij Tatoran start, na de intakefase, met de “Exploratiefase”. In deze fase staat in eerste instantie “beeldverheldering” centraal. We bedoelen hiermee dat het behandelteam informatie verzamelt om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van je (pleeg)kind en de situatie daar omheen. We kunnen hier verschillende instrumenten voor inzetten zoals dossier-analyse, afnemen van vragenlijsten en uitvoeren van observatie of onderzoek.

De regiebehandelaren anayseren eerst de verzamelde informatie vanuit de aanmelding en intake, de meegebrachte rapportage (diagnostiek en behandeling), en de ingevulde digitale vragenlijsten. Ze staan stil bij de voorgeschiedenis en huidige ontwikkeling van zowel het kind als zijn gezin/systeem, de factoren die in het gezin een rol spelen bij de aanmeldingsproblematiek, en de (hulp)vragen en zorgen die opvoeders hebben t.a.v. de opvoeding van het kind.

Indien er nog vragen zijn worden opvoeders en andere betrokkenen uitgenodigd voor aanvullende gesprek(ken) om specifieke thema’s verder uit te werken of om het gezinssysteem nader in kaart te brengen. Ook behoort het (laten) verrichten van een diagnostisch onderzoek of  een observatie op school, een ouder-kind-interactie observatie of een gezinsobservatie tot de mogelijkheden om het beeld te verduidelijken.  

Indien er sprake is van (een vermoeden van) Complex Trauma wordt in de exploratiefase expliciet gekeken naar de verschillende ontwikkelingsgebieden van het brein. Ook kan aan de hand van de Stabilisatiemethode “Slapende Honden Wakker Maken” (van Arianne Struijk) bekeken worden welke stappen er nodig zijn voor zowel het kind als opvoeders om te kunnen starten met traumaverwerking.

Op het moment dat er een plek beschikbaar is bij één van de therapeuten wordt het kind of de jongere als onderdeel van de exploratiefase uitgebreid geobserveerd in een therapieruimte op de praktijk. Aan de hand van semi-gestructureerde opdrachten worden de verschillende ontwikkelingsgebieden in kaart gebracht en wordt een inschatting gemaakt van de mogelijkheden voor het inzetten van therapie.

Op het moment dat de gezinsbehandelaar plek heeft starten opvoeders met systeemgesprekken. Deze gesprekken zijn in eerste instantie gericht op psycho-educatie en op het verder in kaart brengen van de gezinssituatie.  Indien nodig worden er interventies geboden om de situatie thuis te stabiliseren ter voorbereiding op de aankomende behandeling.

    Psycho-educatie

    Vast onderdeel van onze behandeling is het bieden van psycho-educatie. Kinderen en jongeren die ervaren dat ze in het dagelijks leven ‘anders’ of heftiger reageren, en emotioneel of gedragsmatig (snel) ontregeld zijn, hebben net als hun hun opvoeders, veel baat bij psycho-educatie. Door aan de hand van specifieke materialen voorlichting te geven leren kinderen, opvoeders en andere betrokkenen over de werking van brein én lichaam bij trauma, verlies of overprikkeling.

    Onze behandeltrajecten starten altijd met het bieden van psycho-educatie aan de opvoeders en eventuele andere betrokkenen. Er wordt niet alleen stilgestaan bij het effect van trauma, verlies en/of overprikkeling op het dagelijks functioneren, maar ook bij de opbouw van de behandeling in relatie tot de werking van het brein. Indien opvoeders in staat zijn om het kind en zijn reacties te begrijpen, kunnen opvoeders meer adequaat aansluiten bij het kind. Ook zijn opvoeders dan beter in staat om het kind te steunen, bijvoorbeeld bij het opbouwen van een gevoel van veiligheid en vertrouwen, of bij het verwerken van een trauma of verlies, of bij het leren reguleren van prikkels, emotie en gedrag.

    Aan pleeg-, gezinshuis- en adoptie-ouders bieden wij als vast onderdeel van het traject een aantal ouderbijeenkomsten, waarin er uitleg wordt gegeven over onze gefaseerde behandeling (“bottom-up aanpak”) en voorlichting wordt gegeven over trauma-sensitief opvoeden.

    Kinderen en jongeren krijgen voorlichting op maat afgestemd op het ontwikkelingsniveau, de hulpvraag, mogelijkheden en behoeften van het kind. De psycho-educatie volgt hierbij het behandelproces van het kind. Met als doel dat uiteindelijk de zelfkennis van het kind wordt vergroot. Het kind kan daarna, ondersteund door de opvoeder, bijvoorbeeld beter omgaan met de gevolgen van een trauma of verlies, raakt minder snel over- of onderprikkeld, krijgt meer grip op zichzelf. Dit helpt om de last te verminderen en beter te functioneren in het dagelijks leven.

    Naast de opvoeders worden ook school en derden bij voorkeur betrokken en door ons voorgelicht, zodat de hele omgeving van het kind de zelfde “taal” en aanpak hanteert. Onze ervaring is dat het effect van de behandeling hiermee wordt vergroot.

    Behandeling

    Op basis van de uitkomsten van de screening & observatie (exploratiefase) wordt er samen met opvoeders, andere betrokkenen en de jongere een behandelplan opgesteld. In het behandelplan wordt uitleg gegeven over de behandeling die wordt ingezet en staan de doelen en eventuele voorwaarden voor de behandeling geformuleerd.

    De behandeling wordt afgestemd op de huidige situatie en mogelijkheden van het kind én het gezin. Indien de situatie nog onvoldoende stabiel of veilig is, kan het zijn dat er eerst andere stappen genomen moeten worden alvorens een therapeutische behandeling kan starten.

    Onze praktijk biedt verschillende behandeltrajecten aan:

    Complex Trauma                Trauma & Verlies          Prikkels & Emoties

    Een traject bestaat uit een therapeutische behandeling waarbij meestal verschillende therapievormenparallel of elkaar opvolgend door kind, opvoeders en gezin doorlopen worden.

    De therapie van het kind vindt wekelijks plaats bij voorkeur op een vast tijdstip. Een sessie duurt meestal 60 minuten, inclusief overdracht naar opvoeders. In bepaalde situaties kan er in samenspraak gekozen worden voor een sessie van 45 minuten. De therapiesessies kunnen niet altijd buiten schooltijd gepland worden. In overleg met u en eventueel school wordt er gezocht naar een passende oplossing.

    Een goede samenwerking met opvoeders vinden we essentieel. Naast de therapie vinden er daarom regelmatig gesprekken plaats met opvoeders (en eventuele andere betrokkenen). Door met elkaar in gesprek te gaan over ontwikkelingen thuis, op school en in de therapie helpen we opvoeders om een helder beeld te krijgen van hun kind. Van daaruit wordt samen bekeken wat opvoeders zelf kunnen doen om hun kind thuis te ondersteunen en als gezin weer op een prettige manier met elkaar om te gaan. Soms zijn deze oudergesprekken niet voldoende en hebben opvoeders behoefte aan een intensievere vorm van ondersteuning, dan kan er gezinshulpverlening worden ingezet.

    Indien wenselijk worden ook de school, BSO, KDV, PSZ en/of andere betrokkenen in dit proces meegenomen zodat het kind ook daar zo optimaal mogelijk ondersteund wordt. Wanneer de therapie onderdeel is van een hulpverleningstraject, vindt afstemming en overleg plaats met alle betrokken hulpverleners, bijvoorbeeld de (gezins)voogd van de Jeugdbescherming.

    De behandeling wordt uitgevoerd door een team bestaand uit gedragswetenschappers, kinder- en jeugdtherapeuten, systeem-therapeutisch werkers/gezinsbehandelaars, onder supervisie van de praktijkhouder en orthopedagoog-generalist.